Ο Ρεαλισμός και Οι Εκπρόσωποι Του

4:14 π.μ. efimeridaki 0 Comments

16/03/2017
Ο όρος Ρεαλισμός, είναι ο τρόπος απόδοσης των φυσικών αντικειμένων χωρίς προσπάθεια εξιδανίκευσης, εισάγεται στα μέσα του 19ου αιώνα τόσο στις εικαστικές τέχνες όσο και στη λογοτεχνία. Αν ο Ρομαντισμός ήταν μια διάθεση της ψυχής απέναντι στην πραγματικότητα, ο Ρεαλισμός στάθηκε απέναντι στην πραγματικότητα, για να τη δει όπως είναι, χωρίς συναισθηματισμούς. Ο Ρεαλισμός έφερε μια πραγματική επανάσταση στο χώρο της τέχνης. Διάλεξε θέματα που δεν ήταν ούτε ιστορικά ούτε μυθολογικά ή αλληγορικά. Δεν επεδίωξε να αναδείξει εντυπωσιακές ή ρητορικές χειρονομίες ηρώων. Ο ήρωας στο ρεαλισμό είναι ο συνηθισμένος άνθρωπος, ο άνθρωπος του μόχθου, ο εργάτης, ο αγρότης, σε σκηνές της καθημερινής ζωής.

Ο ρεαλισμός γνώρισε γρήγορα και μεγάλη επιτυχία χάρης στην γρήγορη διάδοση του νατουραλιστικού πάθους που είχε ευρύτατα διαδοθεί από τον ρομαντισμό, τον δημοκρατικό μόχθο που είχε αφυπνίσει σε πολλές περιοχές της Ευρώπης μετά την επανάσταση, την ανάπτυξη των θετικών επιστημών και της φωτογραφίας.

Το 1861 ο κυριότερος εκπρόσωπος του Ρεαλισμού ο Κουρμπέ - ο οποίος έδωσε και τον τίτλο στο κίνημα- θα πει: «η καρδιά του Ρεαλισμού βρίσκεται στην άρνηση του Ιδεώδους». Αυτός σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις επιλογές της συντηρητικής επιτροπής επιλογής έργων στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού (Σαλόν) εξέθεσε τα έργα του σε ατομική έκθεση δίπλα στο κτίριο της επίσημης έκθεσης, σε αυτοσχέδιο χώρο που ονόμασε "Περίπτερο του Ρεαλισμού". 
Η πράξη του αυτή προκάλεσε κύμα αντιδράσεων από το φιλότεχνο κοινό. Η πρόθεση του Κουρμπέ ήταν πραγματικά να ενοχλήσει την αστική τάξη που το αποτελούσε, με την πρόταξη της ελευθερίας του καλλιτέχνη και της δημιουργίας, που ερχόταν σε αντίθεση με τα πρότυπα και τους κανόνες που επέβαλλε η ακαδημαϊκή τέχνη.
Επειδή έχει αρκετό ενδιαφέρον το θέμα, καλό θα ήταν να  προσθέσεις λίγο κείμενο ακόμα (π.χ. κι άλλους εκπροσώπους ) και κάποιες φωτογραφίες (π.χ. πρόσωπά τους ή πίνακές τους)

Jean-Francoins Millet
Honore-Daumier
Στις κυριότερες προσωπικότητες του Ρεαλισμού συγκαταλέγονται επίσης ο Μιλέ (Jean-Francois Millet), ο οποίος με τη ζωγραφική του ύμνησε την ευγένεια των ταπεινών ανθρώπων που ζουν κοντά στη φύση, και ο ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης Ντωμιέ, o οποίος τόσο στην πολιτική γελοιογραφία όσο και στη ζωγραφική και τη γλυπτική, με στόχο πάντα το καυστικό σχόλιο απέναντι στην εξουσία, αποτύπωσε τις βαθύτερες αλήθειες όσον αφορά την προσωπικότητα μέσα από την υπερβολή και το σαρκασμό.
Στη γλυπτική ο Ρεαλισμός εμφανίζεται μετά το 1880, ίσως γιατί η εξάρτησή της από τις κρατικές παραγγελίες την εμπόδιζε να ακολουθήσει με τον ίδιο ρυθμό τις καινοτομίες που εισήγαγε η Ζωγραφική. Στο έργο του Βέλγου Κ. Μενιέ προβάλλεται η εργατική τάξη, ο άνθρωπος που πάσχει, που μοχθεί.

Εργασία IRA.P
Σχολικό έτος 2017 
Πηγές  
Εικόνες: Web


0 σχόλια: